Στις 20 Μαρτίου πραγματοποιήθηκε συνάντηση ποιητών και ποιητριών από τις Αχαρνές για το αφιέρωμα στην Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης.
Η Στέγη της Φιλότεχνης γέμισε από μέλη και φίλους της.
Ο Ευάγγελος Μελετέας μας μίλησε για την ζωή και το έργο του πρόωρα χαμένου ποιητή των Αχαρνών Νίκου Λαδά, συνοδεύοντας με μουσική του, -παίζοντας μαντολίνο και κιθάρα-, τα ποιήματα του Νίκου Λαδά, μοναδικά μα και συγκινητικά απήγγειλε η ηθοποιός Γιάννα Μαλακατέ.
Στη συνέχεια ακούστηκαν ποιήματα των ποιητών και ποιητριών που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα της Φιλότεχνης να μοιραστούν την ποίησή τους σε μία βραδιά αφιερωμένη στην ποίηση.
Ποιήματα του Μάκη Γεωργιάδη και της Χριστίνας Χασάπη διάβασε η Βούλα Σταθακάρου.
Ποιήματά τους διάβασαν οι: η Βιργινία Γιολδάση, ο κάπα πόετ συνόδεψε την απαγγελία του με μουσική που έχει γράψει ο ίδιος, ο Αντώνης Κασίτας, ο Ευάγγελος Μελετέας , ο Τάσος Νικολόπουλος, ο Paris Actoss και η Πολυξένη Τσιουραντάνη .
Το κείμενο που ακολουθεί είναι του Αντώνη Κασίτα μέλους της Φιλότεχνης , για την Βραδιά Ποίησης, ο οποίος βιντεοσκόπησε και την εκδήλωση.
ΠΕΡΙ ΠΟΙΗΣΕΩΣ
‘’Ούτε γράφουμε όπως τρώμε ούτε τρώμε όπως γράφουμε. Ποίηση
όμως πίνουμε κάθε φορά που πίνουμε κι από λίγο ξυπνητό ύπνο’’.
Ποίηση έκ του ποιέω ποιῶ: δράω / δρῶ, ἐργάζομαι, κατασκευάζω,
πράττω, τελῶ, δημιουργῶ…
Έν ἀρχῇ ἦν ὁ λόγος…
Ποιος λόγος; Ο λόγος του θεού; Ο επαναστατικός λόγος; Ο ποιητικός
μήπως λόγος; Τα λόγια της πλώρης; Τα λόγια του αέρα; Ο λογάριθμος;
Οι δύο λόγοι: γραπτός και προφορικός; Ο διά-λογος; Ο αντί-λογος; Η
λογική; Τα δέκα μέρη του λόγου; Και πότε επιτέλους θα γίνει η
περιβόητη λογο-θεραπεία μας;
Χωρίς ίχνος μεταφυσικής προσπαθώ να αναλύσω τα ανεξήγητα, τα
εντός εμού ως συνείδηση… Και μετά; Θα παρατηρώ τη συντέλεια αφ’
υψηλού, λόγο τον λόγο και όπου με βγάλει η άκρη. Ας είναι, βουτώ την
πένα βαθιά στο μελανοδοχείο, λερώνω τα χέρια μου και το στυπόχαρτο
ανύπαρκτο. Πορεύομαι εκτός καθεστηκυίας τάξεως στο όπου, στο
παραπέρα, στα μάγια του φεγγαριού…
Εν αναμονή βροχής στη λειψυδρία…
Και… για ποιον λόγο;
Μάλλον επειδή υπάρχει λόγος…
Μαζευτήκαμε λοιπόν εννιά νοματαίοι ο Μάκης Γεωργιάδης, η
Βιργινία Γιολδάση, ο κάπα πόετ, ο Βαγγέλης Μελετέας, ο Τάσος
Νικολόπουλος, ο Paris Actoss, η Τσουραντάνη Πολυξένη, η Χριστίνα
Χασάπη και ο υπογράφων και είπαμε να ενώσουμε φωνές
επηρεασμένων από το φως μιας πανσελήνου, στο ακατέργαστο των
αισθήσεων, παρά το απροσδόκητο, να ανταμώσουμε σε κάποιες
αρμονικές… Είναι καιρός πια και όσον οι καιροί ου μενετοί, τόσο η
ανάγκη θα εναντιώνεται στο απεχθές του σήμερα.
Έστω και έτσι, άρα: Υπάρχει λόγος…
Αντώνης Κασίτας